فراخون عمومی یا دعوتنامه‌ی شخصی؟

مکثی برچگونگی همراهی با آرشیو تاتر برونمرزی

آرشیو تاتر را من نزدیک به ۲۵ سال است که ادامه می‌دهم. گاهی پیگیر و سمج و گاهی تصادفی و تفریحی. اما هر وقت اهل تاتر را دیده‌ام، گوشزد ضرورت آرشیو تاتر را کرده ام. این گوشزد یا خواهش من تا چه حد مورد توجه قرار می‌گیرد و یا من تا چه اندازه پیگرانه طرف مقابل را به همکاری دعوت می‌کنم، امری بوده متفاوت.

تجربه نشان داد که شیوه‌ی کار “باری به هرجهت” در نزد ما کارساز نیست. بسیاری اصلن اهل اینکه مدارک تاتری خود را جمع آوری کنند، نیستند. افرادی هم ارزش تاتر را کنش روی صحنه می‌دانند و دیگر هیچ. شماری هم حافظه‌ی خود را مطمئن‌تر ثبت و ضبط می‌دانند. غافل از اینکه حافظه را نمی‌توان به آرشیو، تاریخ، سپرد. تجربه همین چند ماه اخیر نشان داد تا چه حد حافظه و بایگانی و جمع‌آوری کاری دشوار است و آرشیو به این آسانی سرانجام زودرس نخواهد داشت.

اما خیزش اخیر و پیگیری سمج من سبب شد که بسیاری از تاترورزان یکبار دیگر به ضرورت آرشیو تاتر برونمرزی پی ببرند و همکاری را با گشاده‌رویی آغاز کنند. البته برخی هم گرچه مایل به همکاری بودند، ولی همت و زمان یا دانش لازم  را تا امروز نداشتند. در این میان شماری هم عدم تمایل خود را در پشت برخی بهانه‌ها پنهان کرده اند. و شمار بسیار کوچی هم که اصلن مایل به همکاری نیستند.

واقعیت امر این است که اگر کسی تمایل به همکاری با این اقدام را داشته باشد، راه آن را هم خواهد یافت. حتی اگر فهمی از کامپیوتر یا برنامه هایی چون آفیس و اکسل یا دستگاهی چون اسکن نداشته باشد. چون من در این مدت به بسیاری از  پرسش دوستان پاسخ داده ام و راهنمایی کرده ام و همواره سهل‌ترین راه را هم پیش پای آنها نهاده‌ام. از این گذشته، در پیرامون ما حتمن کسانی هستند که اندکی از این امور فنی فهمی کافی دارند و میتوانند آنها را به یاری بطلبند! یا در نهایت به مغازه‌‌ی کپی رفته با پرداخت نهایتن بیست یورو میتوانند تمام کارهای موجود را به اسکن و ارسال بسپارند. یا حتی همه مدارک را به آدرس من بفرستند تا من اینجا اسکن کرده و همه آنها را بازپس بفرستم. پس اگر کسی مایل به همراهی باشد، هرچقدر هم شلخته یا پراکنده کار باشد، به جای صرف وقت برای جستن بهانه، زمان خود را در این ایام کرونایی که کار اجتماعی محدود شده است، صرف انجام کار می‌کند. 

از سوی دیگر برای رفع هر نوع سوتفاهم، باید متذکر شوم که تقاضای من از تاترورزان برونمرزی یک فراخون بوده است و نه دعوتی شخصی! این یعنی اینکه من نمی‌توانم برای تک تک تاترورزان یک دعوتنامه شخصی ارسال کنم و آنها را را دعوت به همکاری کنم. چرایی آن در این نکته ظریف نهفته است که لیست کردن همه تاترورزان کاری بسیار دشوار است و اگر کسی از قلم بیفتند حمل بر بی‌توجهی و توهین خواهد بود. اما این فراخون معنایی عمومی و همه‌گیر دارد و کسی را بر دیگری ترجیح نداده‌ام. نه در سلیقه و نه در تفکر و نه در کیفیت و کمیت کاری! آرشیو تاتر برونمرزی به معنای کلی آن یعنی همه ایرانیان خارج از مرزهای کشور فعالیت تاتری (نمایش، نقد، نویسندگی و …) داشته‌اند.

پس اگر مایل به همکاری هستید و خود را متعلق به این عرصه‌ی فعالیت هنری می‌دانید، مدارک و اسناد فعالیت تاتری خود را از راه های پست معمولی یا الکترونیکی و یا دیداری در اختیار من بگذارید، تا حد ممکن آرشیوی کاملی داشته باشیم. 

این یک فراخون عمومی است و همه‌ی تاترورزان در مقابل آن یکسان هستند. اما نقصان احتمالی آن بیشتر متوجه همان کسانی خواهد بود که تمایل یا همتی برای همکاری نداشتند. چون توان شخصی من برای تکمیل بی‌نقص این آرشیو کافی نیست. این نکته از این جهت اهمیت دارد که در روز انتشار آرشیو کسی را جای گله‌مندی نباشد که نامی از او در آن نیامده است! چرا که مرا قصد حذف و سانسور کسی در این عرصه نیست! مگر اینکه خودش بخواهد از این آرشیو دور بماند.

با سپاس از همراهانی که تا امروز به فراخون من پاسخ مثبت داده اند و با امید به همراهی دیگر تاترورزان‌ و تکمیل هرچه زودتر آرشیو تاتر برونمرزی ایرانیان.

اصغر نصرتی

۲۴ یولی ۲۰۲۰

 

 

 

 

 

·